ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กำยาน ๑ '

    กำยาน ๑  หมายถึง น. วัตถุหอมชนิดหนึ่ง เกิดจากยางใสกลิ่นหอมที่ออกจากเปลือกของต้นกำยานบางชนิด เกิดขึ้นได้เนื่องจากเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมา เมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้น แกะออกมาได้.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กำยาน ๒

    น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดกลางหลายชนิดในสกุล Styrax วงศ์Styracaceae ขึ้นตามป่าเขาในระดับสูง ใบเดี่ยว ด้านบนสีขาว ดอกสีขาว หอมอ่อน ๆ ไม้ต้นชนิดนี้ บางชนิดเมื่อเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมาเมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้น แกะออกมาได้ เรียกว่ากำยาน. (๒) ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง มีกลิ่นหอม เรียกว่ากล้วยกํายาน. (พจน. ๒๔๙๓).

  • กำยำ

    ว. ใหญ่โตแข็งแรง เช่น รูปร่างกํายําล่าสัน.

  • กำรอ

    ว. เข็ญใจ เช่น แก่ฝูงมนุษย์ผู้กํารอ. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์).

  • กำราก, กำหราก

    น. ช้างตกมัน เช่น หยาบคายฉายฉัดถีบแทง กํารากร้ายแรงแลเหลือกำลังควาญหมอ. (ดุษฎีสังเวย), กลจะขี่ช้างกําหรากเหลือลาม. (ตําราขี่ช้าง).

  • กำราบ

    [-หฺราบ] ก. ทําให้เข็ดหลาบ, ทําให้กลัว, ทําให้สิ้นพยศ,ทําให้สิ้นฤทธิ์.

  • กำราล

    [-ราน] (แบบ) น. เครื่องลาด เช่น นั่งในกําราลไพโรจน์ในนิโครธารามรังเรจน้นน. (ม. คําหลวง ทศพร). (ข. กํราล).

  • กำรู

    (โบ) ก. กรู, รวมหมู่กันเข้ามา, ประดังกันเข้ามา, เช่น กํารูคลื่นเป็นเปลว. (แช่งน้ำ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒